Sint Jan wordt gevierd op 24 juni.
De feesten door het jaar heen vormen een soort ankerpunt waarin we het ritme van de natuur even duidelijk kunnen beleven. De feesten maken ons bewust voor wat er op dat moment vanuit de natuur op ons toestroomt. Maar tegenover die uiterlijke beweging is er ook een innerlijke beweging die daar altijd lijnrecht tegenover staat.
Het sint-jansfeest staat precies tegenover kerstmis. Daar waar we rondom de donkere en koude dagen van winterzonnewende naar binnen gekeerd zijn, teruggetrokken in onze huizen, het (Christus) licht geboren zien worden, zien we bij het sint-jansfeest de tegenovergestelde beweging. We gaan naar buiten, we zingen en dansen en alles is versierd met bloemen. Het is het hoogtepunt in de natuur waarop alles uitbundig bloeit en groeit. Wij mensen genieten buiten van de lange, lichte dagen die geen einde lijken te kennen.
Sint Jansvuur
Op talloze plaatsen in Europa worden nu nog op 24 juni Sint Jansvuren ontstoken. Dit gebruik stamt uit voor Christelijke tijden. Men kende aan het vuur een reinigende werking toe en ook boze geesten konden erdoor worden verjaagd. Sprong men door de vlammen van het vuur, dan was dat om ongeluk en ziekten te overwinnen. Hoe hoger de vlammen, hoe rijker de oogst.
In de nacht van 23 op 24 juni is het midzomernacht. De laatste korte, lichte nacht waarna de zon weer begint aan zijn terugtocht.
Bij Peninna besteden wij aandacht aan het feest door samen te zingen, dansen, naar buiten te gaan, te genieten van de natuur om ons heen, bloemenkransen maken, bellen blazen en samen picknicken.
Ook onze jaartafel verandert met de natuur en het jaarfeest mee.
Sint Jan! Sint Jan!
Sint Jan die komt er an!
Sint Jan gaat komen,
we zien het aan de bomen!
Sint Jan! Sint Jan!
Sint Jan die komt er an!